Hee!
We zitten nu op ons bed. Zijn net wakker. Als we ons
gordijntje omhoog doen zien we een supermooie rivier met enorme rotsen er om
heen..
We hebben weer een flink avontuur meegemaakt afgelopen
dag. Maar we zullen beginnen met de dag er voor.. want daar waren we gebleven.
We zijn nadat we in het heerlijke wereldje van de hobbits
geweest waren doorgereden naar Otorohanga waar vlakbij de Waitomo caves zijn.
De ochtend erna zijn we meteen hier naar toe gereden. We wilden namelijk in de
Waitomo Caves de glowworms bekijken. Dit zijn dieren die eigenlijk helemaal
niet op wormen lijken, maar meer op een vlieg en ze zitten de meeste tijd van
hun leven in een cocon. Ik heb gehoord dat ze eigenlijk totaal geen functie
hebben behalve het vermaken van gekke toeristen zoals wij ;). Het mooie is
namelijk dat ze allemaal bij elkaar gaan zitten en dan als een ster licht
geven. Supermooi!
We reden onderweg langs de Black Water Rafting.. en
onderweg– ondanks dat dit echt achterlijk duur is: 125 dollar per persoon –
besloten we om dit te gaan doen.. Toen we bij de receptie hiervan stonden bleek
het al de hele dag vol te zitten. Dus helaas.. we besloten toen om door te
rijden naar de ‘standaard’ boottochtjes door de grotten. We stonden samen bij
de I-site (soort vvv) om dit te reserveren en ineens hoorden we achterons: ‘het
zal toch niet waar zijn?!’. BIZAR! Daar stond Bas, mijn oude scoutingvriend van
de Allart. Zo gaaf!! We wisten dat hij 4 weken geleden in Nieuw-Zeeland
was..omdat hij toen iets op facebook had gezet, maar we hadden nog steeds niet
van hem gehoord waar en of hij hier nog was.. Hij was met zijn vriendin al een
maand op reis (en ging al bijna weg). We besloten om met zijn vieren de
boottocht te doen en hebben lekker bijgepraat! Het was echt heel gezellig.
De tocht door de grot was gaaf, een soort Fatamorgana
maar dan écht! En overal sterrenhemels van glowwormen. Het was wel erg kort..
jammer!
We kregen van Bas nog wat kortingsbonnen en tips en
hebben weer afscheid genomen.
Wij zijn door gereden naar Taupo.. waar het echt heel
mooi is. Onderweg zijn we gestopt bij de Huka falls. Dit is de sterkste
waterval die we ooit gezien hebben.. daar wil je echt niet in vallen!
Hier zagen we voor het eerst ineens op de achtergrond:
MOUNT DOOM! Vet! Dat is de berg van the Lord of the Rings waar Frodo uiteindelijk
de ring in vernietigt! Dit zag er echt zo cool uit.. en hoe verder we reden,
hoe groter hij werd. Een echte vulkaan.. kick.
We zijn doorgereden naar de Tongariro National Park waar
we bij een camping lekker tortilla’s hebben gegeten en hebben geslapen. De
wekker ging om 4:50!! (WAT!?) omdat wij om 5.35 uur bij de receptie door een
busje weggebracht zouden worden. Het was deze ochtend echt steenkoud (het leek
wel of het vroor).
Voor dat we het busje in stapten werd er een checklist
doorgenomen of we wel genoeg voorbereid waren: zonnebrand? Check. Goede wandel
schoenen? Check. Vers water? Check. Regen/winddichte jas? Check. We gingen
namelijk de Tongariro Alpine Crossing doen!
Dit is een hike van bijna 20 kilometer waarin je mount
Tongariro beklimt (en hierbij pal langs mt. Ngauruhoe = mt. Doom! Loopt). Gaaf!!
We begonnen om 6.10 uur.. de zon kwam op en we liepen
door de kou naar boven. Al snel waren we aan het klimmen langs supermooie
watervallen en beekjes en liepen we uiteindelijk door wolken!
Na 2 uur lopen had Deniz helaas al super last van zijn
hiel (jammer.. de nieuwe kisten zijn toch nog niet genoeg ingelopen), maar
gelukkig hadden we dit al voorspeld en kwamen daar de namaak-All Stars uit de
tas! De kisten gingen aan de tas en we konden weer door!
Overal langs de route stonden waarschuwen dat je bij
gezondheidsproblematiek of enige andere twijfel beslist terug moest gaan.. best
eng! Ook stonden er ‘vulcanic hazard’ warnings..
De drie vulkanen waar wij deze dag door heen geklommen
zijn schijnen één van de actiefste ter wereld te zijn (in 2012 is mt. Ruapehu
nog uitgebarst!). Dit maakte het nog wel een tikje spannender stiekem.
Na ongeveer 4 uur lopen kwamen we aan bij het hoogste
punt.. het uitzicht wat we hier hadden was echt bizar mooi! Je keek over
Nieuw-Zeeland.. zag overal kraters en het allermooist was het veel te blauwe
water van de meren op de bergen (Emerald Lakes, Blue Lake). Zo gaaf!
We hebben aan dit blauwe meertje ons knoflookbrood
gegeten en een beetje sap gedronken en zijn weer gaan lopen. De route ging ook
nog een heel stuk door het bos. Schaduw! Uiteindelijk kwamen we 7 uur later (om
13:00 uur) aan bij het eindpunt. Helemaal kapot.. maar wel trots!
We sliepen gelijk in de bus. Eenmaal op het terrein waar Jucy op ons stond te wachten aangekomen zijn we lekker gaan douchen en weggereden. Eigenlijk iets te moe om te rijden, maar we vonden wel dat we iets meer naar het zuiden moesten rijden. Twee uur later kwamen we aan in Mangaweka.. daar liggen we nu dus in bed.
Het eerste wat we voelden net was spierpijn! En een rood
hoofd.. ondanks dat we ons elk uur hebben ingesmeerd..
We gaan vandaag proberen de boot naar het Zuidereiland te
boeken.. dat wordt nog best spannend want het schijnt heel vol te zitten.
Liefs van Deniz en Doortje
